Georgië – Deel 2: Sighnaghi & de wijnregio Kakheti🍷 Wijn, uitzicht en cha cha die je keel laat branden
- schuurmansnancy
- 15 jun
- 3 minuten om te lezen
Na twee heerlijke dagen in Tbilisi (lees hier deel 1), trokken we verder naar het oosten – op zoek naar stilte, wijn en eindeloze vergezichten. Wat we vonden? Kloosters in de rotsen, een stadje op een heuvel, en zoveel wijn dat je spontaan met een wijngids in je hand naar huis wilt.

Als je een kaart van Georgië pakt en naar het oosten rijdt, land je vanzelf in Kakheti – dé wijnregio van het land, en misschien wel van de hele Kaukasus. Rijen wijnranken, kloosters op heuveltoppen, een landschap dat glooit zoals een goed glas rood: zwoel, warm en vol karakter. Onze uitvalsbasis? Sighnaghi – een klein stadje met grote charme.
Maar eerst: even een spirituele tussenstop.
Onderweg: rotsen, woestijn en een monnik of twee
Vanuit Tbilisi maakten we een omweg langs het indrukwekkende David Gareja-kloostercomplex. Denk grotten in okergele rotsen, uitgehouwen kapellen, muurschilderingen uit de middeleeuwen en absolute stilte. Je waant je letterlijk op het randje van de wereld – en dat is niet overdreven, want je kijkt uit op de grens met Azerbeidzjan. Alleen al de weg ernaartoe is een belevenis: hobbelig, droog, stoffig en schitterend leeg.

Daarna: een tweede spirituele stop bij het Bodbe-klooster, waar Sint Nino begraven ligt – de heilige die het christendom naar Georgië bracht. Bijzonder, sereen, en ook gewoon mooi gelegen tussen cipressen en bloemenvelden.
Sighnaghi: uitzicht, wijn en warme gastvrijheid
En dan is daar Sighnaghi – een pastelkleurig stadje op een heuvel, met uitzicht op de Alazani-vallei en de toppen van de Kaukasus (die wij helaas moesten inbeelden vanwege bewolking). Maar geen zorgen: de sfeer maakt alles goed. We sliepen in het liefdevolle BB Elegance, voor de schappelijke prijs van €27 per nacht. De eigenaar verwelkomde ons met een glaasje cha cha – de lokale (en loeihete) druivendrank die tussen grappa en vuurwater in hangt. Gastvrij, maar niet voor tere kelen. Wij proefden, glimlachten, en lieten het bij één glaasje.
Sighnaghi is compact maar levendig: geplaveide straatjes, oude stadsmuren, kunstgaleries, en overal wijn. Je kunt hier gerust blijven hangen, maar wij gingen – hoe kan het ook anders – wijn proeven in de omgeving.
Wijnproeven tussen de bergen
In Kakheti struikel je over de wijnhuizen, maar Wijnhuis Khareba steekt er met kop en schouders bovenuit. We bezochten hun locatie in Kvareli, waar je niet alleen wijn proeft, maar ook door een 7,7 kilometer lange bergtunnel dwaalt waar de wijnen rijpen in perfecte condities. Wat je proeft? Lokale druivensoorten zoals Saperavi (rood) en Rkatsiteli (wit), gemaakt met zowel moderne technieken als de eeuwenoude Qvevri-methode – waarbij wijn fermenteert in grote aardewerken potten onder de grond. Klinkt rustiek, smaakt geweldig.

Nekresi: wijn met uitzicht op het verleden
Als afsluiter van onze dag in Kakheti reden we naar het prachtige Nekresi-klooster, hoog boven de vallei. Het complex is een van de oudste van Georgië en bestaat uit een bonte verzameling kerkjes, monnikencellen en ruïnes, daterend van de 4e tot de 9e eeuw. En het uitzicht? Adembenemend.
Kakheti: voor wijnliefhebbers én sfeerzoekers
Of je nu komt voor de historie, de heilige plekken of gewoon een goed glas rood met een uitzicht erbij: je vindt het in de regio Kakheti. Daarna ruilden we de wijnvelden in voor de bergen. Via de Georgian Military Highway trokken we naar het noorden, richting Kazbegi – het hart van de hoge Kaukasus. Lees hier deel 3 van onze reis door Georgië.
댓글